تعریفی که ما در ایران از سوپرمارکت داریم، با تعریف جهانی آن چندان تطابق ندارد.

درواقع، سوپرمارکت در کشورهای توسعه‌یافته به فروشگاه‌های زنجیره‌ای اطلاق می‌شود که مشابه چیزی‌ است که ما در کلان‌شهرهای ایران به ‌هایپرمارکت می‌شناسیم. یک فروشگاه بعضا چندطبقه، که در بخش‌های مختلف کالاهای مختلفی را در آن پیدا می‌کنید. در آلمان، فروشگاه‌های زنجیره‌ای با قدرتی که از لحاظ اقتصادی به‌دست آوردند، دکان‌های کوچک محلی را در خود هضم کردند و به کارشان پایان دادند. بدین ترتیب، برای خرید یک کالای مصرفی ساده مثل پنیر هم باید به یکی از فروشگاه‌های زنجیره‌ای که در هر محله‌ای شعبه دارند، مراجعه کنید و از دکان‌های کوچک محلی خبری نیست.

این مطلب در تاریخ ۸ دی ۱۳۹۸ در روزنامه هفت صبح منتشر شده‌ است که می‌توانید با کلیک بر روی اینجا آن‌را در سایت هفت صبح مشاهده کنید.

صرف‌نظر از موقعیت‌های شغلی متعددی که با حذف این فروشگاه‌های محلی حذف شدند، رشد فروشگاه‌های زنجیره‌ای و رقابت موجود بین آن‌ها به نفع مصرف‌کنندگان شده است.

چراکه با شکل‌گرفتن فروشگاه‌های مختلف که همگی سبد بزرگی از محصولات را ارائه می‌کنند، رقابت شدیدی بین سوپرمارکت‌ها برای جذب مشتری ایجاد شده که آن‌ها را همواره به ارائه کالا با کمترین قیمت و طبعا کمترین حاشیه سود مجبور می‌کند. در حال حاضر در آلمان و اروپا، فروشگاه‌های زنجیره‌ای زیادی فعالیت می‌کنند که Aldi، Lidl، Edeka، Carrefour، Metro، Kaufland و Spar از معروف‌ترین و موفق‌ترین‌ها به‌شمار می‌روند.

به‌طور مثال یکی از بزرگ‎ترین فروشگاه‌های زنجیره‌ای دنیا به اسم آلدی، یک شرکت آلمانی است که درحال حاضر بیش از ۱۰هزار شعبه در ۱۸کشور جهان دارد و از سال ۱۹۱۳ فعال است. خانواده آلبرشت متشکل از پدر و دوپسر خانواده که موسسان این فروشگاه بزرگ بودند، برای عرضه محصولات با کمترین قیمت ایده‌های مختلفی را اجرایی کردند. کم‌کردن تنوع محصولات، یکی از اصلی‌ترین دلایلی بود که به این فروشگاه اجازه داد قیمت نهایی محصولات را تا حد ممکن کاهش دهد.

همچنین سیاست اصلی این فروشگاه، ارائه کالاهای باکیفیت اما کمتر شناخته شده بود که باعث می‌شد مشتری پول اضافی به‌خاطر نام شناخته‌شده کالا پرداخت نکند. کم‌کردن هزینه‌های جاری فروشگاه با سادگی در طراحی دکوراسیون و البته بسته‌بندی ارزان‌قیمت و غیر لوکس هم به این فروشگاه‌ها کمک کرد که بتوانند حاشیه سود خود را کاهش دهند و در رقابت با سایر رقبا، قیمت‌هایی دست‌نیافتنی ارائه کنند.

در این سوپرمارکت، تنها مواد غذایی تازه یا بسته‌بندی‌شده عرضه نمی‌شود، بلکه کالاهای الکترونیکی، اسباب‌بازی، لباس، ابزارآلات، سیمکارت و کارت‌های اعتباری برای خرید آنلاین و بسیاری کالاهای دیگر در تنوع کم و به‌صورت محدود به فروش می‌رسد که به اقشار کم‌درآمد هم این امکان را می‌دهد که بتوانند در فصل‌های مختلف، حتی لباس خانواده را هم از این فروشگاه تامین کنند.

البته فراموش نکنید که تنوع محصولات در این فروشگاه‌ها بسیار کم است و شما مجبور به انتخاب یکی از چندمدل موجود هستید، که از نظر قیمتی قابل مقایسه با کالاهای مشابه از کمپانی‌های شناخته‌شده نیست.

پیشرفت اقتصادی این فروشگاه‌های زنجیره‌ای، به آن‌ها این امکان را داد که نام‌های تجاری اختصاصی خودشان را معرفی کنند. بدین ترتیب بسیاری از کالاها مثل لبنیات، نان، مواد پروتئینی و یا حتی ابزار‌آلات خانگی با نام اختصاصی این فروشگاه‌ها و با قیمت‌های بسیار کمتر از بازار، در دسترس مشتریان قرار گرفت. چندی است که در ایران هم فروشگاه‌های زنجیره‌ای روبه‌رشد هستند و در اکثر شهرهای ایران شعبه‌هایی دایر کرده‌اند. از زمان ظهور این‌ هایپرمارکت‌ها در ایران، بقالی‌های بسیاری مجبور به تعطیلی کسب‌وکارشان شده‌اند که هیچ‌کس از این اتفاق خرسند نیست، اما باید بپذیریم که آینده فروشگاه‌های مواد غذایی در ایران هم به سمت جایگزینی بقالی‌های محلی با سوپرمارکت‌های بزرگ و پر زرق و برق خواهد رفت و مدرن‌سازی فروشگاه‌ها در ایران هم، امری اجتناب‌ناپذیر است.

برای مطالعه مطلب در نسخه pdf روزنامه، روی عکس کلیک کنید