بانکداری اروپایی؛ مدرن یا سنتی؟
هفته گذشته گفته بودم که در این سری مقالات قصد دارم ایران را در زمینه استفاده از فناوری در زندگی روزمره مردم با کشورهای توسعه‌یافته مقایسه کنم.
اینکه مردم کشور ما در مقایسه با مردم آلمان، چقدر در کارهای اداری یا روزمره‌شان از روندهای الکترونیکی به‌جای شیوه‌های سنتی رایج استفاده می‌کنند، موضوع اصلی این سری مقالات است.
آلمان را به‌عنوان یکی از کشورهای پیشرو در صنعت می‌شناسیم. کشوری که بعد از پایان جنگ جهانی دوم و در پی خسارات غیرقابل‌باوری که به کل کشور وارد شده بود، دست به زانو زد و به پا خواست؛ به پا خواستنی که این کشور را در کمتر از ۷۰ سال به قله صنعت رساند. اما صنعتی بودن آلمان به معنای تکنولوژیک بودن زندگی در این کشور نیست! بله درست متوجه شدید؛ آلمان کشور پیشرفته‌ای در زیرساخت‌هاست ولی در زندگی روزمره چندان به‌روز نیست.
این مطلب در تاریخ ۲۱ مرداد ۱۳۹۸ در روزنامه هفت صبح منتشر شده است که می‌توانید با کلیک بر روی اینجا آن‌را در سایت هفت صبح مشاهده کنید.
این مبحث را با مثال‌هایی عینی از روندهای بانکداری این کشور ادامه می‌دهم.
برای افتتاح حساب در یکی از بانک‌های آلمان، احتیاج به هماهنگ کردن وقت ملاقات دارید یعنی با مراجعه بدون وقت قبلی موفق به باز کردن یک حساب ساده در بانک نخواهید شد و برای همین موضوع ساده، حداقل باید دو مرتبه به بانک مراجعه کنید. از پوشه عظیم مدارکی که برای باز کردن حساب باید به همراه داشته باشید که بگذریم، به چند ده ورق فرمی می‌رسیم که همه باید روی کاغذ تکمیل شوند! در پایان هم به همان تعداد که در هنگام ازدواج در ایران باید سند ازدواجتان را امضا کنید، در آلمان مجبور به امضا کردن فرم‌های پرشده هستید.
در پایان همه این مراحل، حساب شما افتتاح شده ولی استفاده از آن منوط به رسیدن نامه حاوی کارت بانکی به آدرس شماست ولی فقط رسیدن کارت بانکی باعث نمی‌شود که بتوانید شروع به استفاده از حساب کنید، بلکه در نامه‌ای جدا، رمز کارت را چند روز بعد دریافت می‌کنید. اما اگر درخواست استفاده از بانکداری اینترنتی را هم داشته باشید، نامه دیگری حاوی رمز بانکداری اینترنتی دریافت می‌کنید! عجیب اینکه همه این مراحل فقط به همین شکل و به‌وسیله نامه قابل اجراست. یعنی در هیچ شعبه‌ای، هیچ رمزی صادر نمی‌شود و هر درخواست رمزی، فقط از طریق نامه و بعد از حداقل هفت روز به دست شما خواهد رسید.
اما جایی موضوع ناراحت‌کننده می‌شود که بدانید اگر فقط دو مرتبه رمز ورود به اینترنت بانک‌تان را اشتباه وارد کنید، حساب مسدود می‌شود!بعد از مراجعه به شعبه، حساب از مسدودی خارج می‌شود، اما رمز جدید فقط از طریق پست قابل ارسال است و به هیچ‌کس به صورت حضوری، رمز عبور داده نخواهد شد! به نظر آلمانی‌ها، امنیت ارسال از طریق نامه بیشتر از امنیت تحویل دادن یک رمز به خود شخص است!اما عجیب‌تر هم خواهد شد.
چیزی به اسم انتقال کارت به کارت ار طریق خودپرداز در آلمان وجود ندارد.
برای انتقال پول از حسابتان به حسابی دیگر، یا باید به شعبه مراجعه کرده و دو فرم بزرگ را تکمیل کنید، یا از طریق اینترنت بانک اقدام به انتقال پول به حساب دیگر کنید ولی حتی اگر از شیوه سریع‌تر یعنی اینترنت بانک هم استفاده کنید، این کار به‌صورت آنی انجام نمی‌شود. پول به صورت آنی از حساب شما برداشته می‌شود، اما حداقل یک روز و حداکثر سه روز زمان می‌برد تا پول به حساب مقصد واریز شود. مطمئنم تا خودتان تجربه نکنید باورتان نمی‌شود که روندهای بانکداری در کشوری مثل آلمان اینچنین فرسایشی باشند، ولی هست!
در هفته آینده هم، درباره تفاوت‌های بزرگ بانکداری الکترونیکی در آلمان با ایران خواهم نوشت و بحث را ادامه خواهم داد. اما بعد از مبحث بانکداری، سوژه‌های جذاب دیگری هم وجود دارد که قصد دارم برایتان بازگو کنم. پس منتظر مطالب هفته‌های آینده هم باشید.
برای مطالعه مطلب در نسخه pdf روزنامه، روی عکس کلیک کنید
