شهرداری در خدمت محیط زیست!
قسمت‌های وسیعی از کشور آلمان از نظر جغرافیایی، پست و مسطح است که باد در آنها به خوبی جریان پیدا می‌کند و به‌خاطر وزش باد، جریان هوا همواره در گردش است.
قبل‌تر در مقاله‌ای گفته بودم که مسائل مربوط به حفظ محیط زیست، در آلمان فقط یک شعار نیست و دولتمردان آلمان قوانین سفت و سختی در راستای مراقبت از محیط زیست وضع کرده‌اند. باد یکی از منابع تامین انرژی در این کشور است که دولت برای افزایش تولید انرژی با بهره‌گیری از باد، برنامه‌های زیادی دارد. اما جرمن‌ها به خوبی می‌دانند که برای استفاده از انرژی‌های پاک، نیاز به منابعی همچون باد دارند و استفاده از این منابع هم فقط در گرو اتخاذ تصمیم‌هایی است که به منبع تامین انرژی ضرری وارد نکند.
این مطلب در تاریخ ۱۷ آذر ۱۳۹۸ در روزنامه هفت صبح منتشر شده است که می‌توانید با کلیک بر روی اینجا آن‌را در سایت هفت صبح مشاهده کنید.
یکی از اصلی‌ترین ارگان‌هایی که تمامی فعالیت‌هایش را بر پایه اصول مراقبتی بنانهاده، شهرداری است. فعالیت‌های شهرداری در آلمان، علاوه بر اینکه بر روی زیباسازی شهرها تمرکز دارد. اقدامی که برای زمین خطری در پی داشته باشد، مجوز شهرداری را دریافت نمی‌کند و اغلب تصمیم‌های مدیران این ارگان، به سود محیط زیست آلمان اتخاذ می‌گردد.
اگر در قسمت مرتفعی از شهر تهران بایستید و به شهر نگاه کنید، بی‌نظمی در ساخت و ساز در اولین نگاه به چشم می‌خورد.
در تمامی مناطق شهر برج‌های سر به فلک کشیده وجود دارند که هر کدام نقش مهمی در جلوگیری از جریان گرفتن باد در تهران و آلودگی هوا را ایفا می‌کنند. اما شهرداری در آلمان، چنین اشتباهی را مرتکب نشده و برای هر منطقه از شهر، دستورالعمل مشخصی برای ساخت و ساز دارد.
کلیه ساختمان‌های هر منطقه از شهر، باید بر اساس اصول مشخص شده در شهرداری آن منطقه ساخته شوند، همگی باید هم‌اندازه و مطابق با یکدیگر باشند که هم از نظر زیبایی به شهر آسیبی نزنند، و هم در مناطق بادخیز از وزش باد ممانعت نکنند. تعداد برج‌ها در اکثر شهرهای آلمان، کمتر از انگشتان دو دست است و اغلب خانه‌ها، یا به صورت ویلا و یا آپارتمان‌های ۳ تا ۵ طبقه هستند. در نظر داشته باشید که مساحت کشور آلمان در مقایسه با ایران، حدود یک چهارم است، و جمعیت تقریبا با ایران برابر است، پس مسئله به زیاد بودن زمین مرتبط نیست و صرفا به سیاست‌های مدیران شهرداری برای مراقبت از منابع طبیعی بازمی‌گردد.
در مورد حساسیت شهرداری روی مسئله زیباسازی شهر، یک مورد جالب وجود دارد که عنوان شدنش در این مطلب خالی از لطف نیست.
بناهای شهری، مسکونی یا غیر مسکونی که بیش از صد سال قدمت داشته باشند، در دسته‌بندی آثار باستانی قرار می‌گیرند و شهرداری، اجازه تخریب به آنها نمی‌دهد. تنها امکان مرمت این بناها وجود دارد که اگر صاحبان ملک قصد بازسازی کامل آن را داشته باشند، با حفظ کامل نمای ساختمان، اقدام به تخریب قسمت پشتی ساختمان می‌کنند و آن‌را با نمای قبلی مجدد می‌سازند. یعنی ظاهر ساختمان دستخوش هیچ تغییری نمی‌شود و کاملا منطبق بر سایر بناهای کناری باقی می‌ماند، اما داخل ساختمان به صورت کلی بازسازی و مدرن می‌شود.
این اتفاق، در مناطقی که بافت سنتی دارند انجام می‌گیرد و در مناطق دیگری از شهر که بافت جدیدتر و مدرن‌تری دارند، ساختمان‌هایی با نمای مدرن و شیشه‌ای به چشم می‌خورند. به همین دلیل است که در آلمان، به ندرت می‌توان در بین ساختمان‌ها، یک طرح کاملا متفاوت دید، و تطابق چشم‌نوازی بین ساختمان‌های کنار هم در هر خیابان دیده می‌شود که هم به زیباشدن خیابان کمک می‌کند و هم منطبق بر شرایط جعرافیایی منطقه طراحی شده است.ضمن اینکه تنها در برخی مناطق مرکز شهر می‌توان خیابان‌هایی پوشیده شده از آپارتمان‌های چسبیده به یکدیگر مشاهده کرد. همین که از مرکز شهر اندکی به سمت حاشیه شهر بروید، دیگر خبری از آپارتمان‌های دیوار به دیوار نیست و همه ساختمان‌ها در زمینی مجزا ساخته شده‌اند و اطرافشان پوشیده از فضای سبز است.
تغییر مدیر یا شهردار در آلمان، باعث تغییر در قانون‌های شهری و یا نحوه اجرای آن نمی‌شود
و همین عامل باعث شده که ساختمان‌ها در تمامی مناطق منطبق بر قانون شهرداری بنا شوند که آن قوانین هم بر اساس اصول شهرسازی و اصل حفاظت از محیط زیست وضع شده‌اند. برای رهایی از آلودگی هوا که هر ساله در ایران جان بسیاری را به خطر می‌اندازد، کاری از سازمان محیط زیست به تنهایی ساخته نیست و همه ارگان‌ها باید دست به دست هم دهند تا کلانشهرهای کشورمان، به مکان‌هایی غیر قابل سکونت تبدیل نشوند.
برای مطالعه مطلب در نسخه pdf روزنامه، روی عکس کلیک کنید
