دیجیتالیزه شدن به سبک آلمان

نویسنده شهروز چرکچیمرداد ۲۷, ۱۳۹۸1 دقیقه

هفته قبل درباره سرعت انجام کارهای بانکی در آلمان و به‌صورت مشخص، درباره افتتاح حساب یا دریافت رمز منقضی‌شده برایتان گفتم.

به‌صورت کلی، قوانین زیادی که در مقابله با پولشویی و فرار مالیاتی در آلمان وجود دارد، باعث کند شدن بسیاری از این روندها شده است؛ اما این تنها دلیل نیست. دلیل عمده دیگر هم به دیجیتالی نبودن بانکداری آلمانی‌ها مربوط می‌شود.

همان‌طور که در ایران چند سالی است کلمه دولت الکترونیک را از دهان سیاستمداران و سران کشور می‌شنویم، در آلمان هم کلمه Digitalisierung از دهان دولتمردان آلمان نمی‌افتد. احساس نیاز شدید دولت آلمان به بهبود روندها در این کشور، باعث شده است که تمام تمرکزشان بر دیجیتالی کردن روندها و دور شدن از بروکراسی و کاغذبازی‌های رایج در این کشور باشد.

این مطلب در تاریخ ۲۷ مرداد ۱۳۹۸ در روزنامه هفت صبح منتشر شده‌ است که می‌توانید با کلیک بر روی اینجا آن‌را در سایت هفت صبح مشاهده کنید.

هنوز هم در آلمان، شاهراه ارتباطی مردم با دولت، نامه است. هنوز هم حتی کوچک‌ترین موارد بین همسایه‌ها در یک ساختمان هم از طریق ارسال رسمی نامه از طریق پست اعلام می‌شود. هنوز هم همه جرائم رانندگی فقط از طریق نامه به فرد خاطی اطلاع رسانی می‌شود. این علاقه قدیمی آلمانی‌ها به کاغذبازی، باعث شده است که در خیلی از موارد، مقاومت شدیدی در مقابل حذف کاغذ و استفاده از ایمیل یا روش‌های مدرن دیجیتالی وجود داشته باشد. به همین دلیل، اسم رمز گذر از کاغذ به سوی نامه الکترونیکی در آلمان، دیجیتالیزه شدن است که به همان میزان که کلمه دولت الکترونیک در ایران به گوش می‌رسد، این کلمه در آلمان استفاده می‌شود.

در ابتدای ورودم به آلمان، بیشتر از اینکه کم شدن سرعت انجام کارها به‌خاطر نامه‌نگاری‌های رایج عذابم دهد، میزان استفاده از کاغذ برایم غیرقابل‌تحمل بود.

هر روز، بدون اغراق هر روز، در صندوق پستی منزلتان چند نامه جدید خواهید یافت. از اطلاعیه فروشگاه‌های اطراف خانه در مورد تخفیف‌های هفتگی مواد غذایی، تا نامه‌های صورت‌حساب اینترنت یا برق، اما روزی که در آلمان بدون یک نامه سپری شود، یک روز غیرطبیعی است.

ولی وقتی با فرهنگ تفکیک زباله آلمان بیشتر آشنا شدم، خوشحال شدم که از این میزان کاغذ مصرفی، بیشتر آنها بازیافت می‌شوند و دوباره به چرخه تولید بازمی‌گردند. پس نگرانی‌ام بابت حمایت از محیط زیست تا حدودی مرتفع شد. اما نگرانی بابت سرعت پایین امور کماکان باقی است و این تنها نگرانی من که از کشور دیگری به اینجا آمده‌ام نیست، بلکه دولتمردان هم متوجه شدند که برخلاف صنعت که در آن در ابتدای صف ایستاده‌اند، در دنیای دیجیتالی اوضاع نگران‌کننده‌ای وجود دارد که می‌تواند آلمان را در ۵۰ سال آینده به کشوری متوسط تبدیل کند.

سرعت رشد آلمان در حوزه دیجیتال، آرام و با شیبی ملایم است و این در حالی است که در کشورهای رقیب مانند آمریکا یا انگلستان، الکترونیکی کردن زندگی مردم در اولویت کارهای دولت‌ها قرار دارد و اختلاف بین کشورها در حال حاضر هم کاملا قابل مشاهده است. کافی است تعداد شرکت‌های آمریکایی و آلمانی را که بر بستر اینترنت در دنیا معروف هستند مقایسه کنید تا به عمق فاجعه پی ببرید. مخصوصا اگر یک طرف مقایسه، کشوری مثل آلمان باشد که در صنعت و در مکانیک پیشرو محسوب می‌شود و همان قدری که در دنیای دیجیتالی از سایر کشورها عقب مانده، در این دو حوزه از سایرین جلوتر است.

در ایران، خیلی از این مسائل کمتر از آلمان در زندگی روزمره احساس می‌شود.

روندهای دست‌وپاگیر بانکی به‌طور محسوسی کمتر از آلمان است؛ که قسمتی از آن به دلیل جدید بودن زیرساخت‌ها در مقایسه با آلمان است و قسمتی دیگر به‌خاطر نبود خیلی از قوانین نظارتی. اما هر چه که هست، سرعت انجام امور بانکی در ایران به نظر من به شکل محسوسی بیشتر از آلمان است. در حالی که میزان پراکندگی جمعیت در آلمان، آنقدر عالی است که در این کشور با جمعیتی مشابه ایران (حدود ۸۰ میلیون نفر)، در پرجمعیت‌ترین شهر که پایتخت هم هست، حدود سه میلیون نفر ساکن‌اند که در مقایسه با جمعیت شهرهای بزرگ ایران عدد خیلی کمی به‌حساب می‌آید و انتظار می‌رود که سرعت انجام امور در یک شهر سه میلیون نفری بیشتر از سرعت در شهری با پنج برابر این جمعیت باشد.