مرسدس و بامو را دقیقه‌ای کرایه کنید
در مطلب هفته قبل، درباره استفاده از تکنولوژی در ورزشگاه‌ها گفتم. این هفته قصد دارم یک شیوه جالب اجاره خودرو در آلمان را برایتان شرح دهم که برای خودم خیلی جذاب است. توصیه می‌کنم این مطلب را تا انتها بخوانید.
همان‌طور که می‌دانید، قسمتی از شهرت کشور آلمان در جهان به خاطر صنعت خودروسازی این کشور است. جایی که سه کمپانی بزرگ دنیا یعنی فولکس‌واگن، مرسدس بنز و بامو همواره در حال رقابت با یکدیگر برای کسب سهم بیشتر از بازار جهان هستند. این سه کمپانی از بخت بدشان، بازار اصلی‌شان در کشور آلمان است که تنها حدود ۸۲ میلیون نفر جمعیت دارد، و یک بازار بزرگ مثل کشور چین یا آمریکا نیست. برطرف کردن نیاز در یک بازار با این وسعت، کار سختی نیست، کما اینکه ایران‌خودرو و سایپا هم از پس برطرف‌کردن نیاز بازار ۸۰ میلیون نفری ایران بر آمده‌اند. اما مرسدس و بامو، مانند خودروسازان ایران اجازه ندادند مازاد تولیدشان در پارکینگ شرکت انباشته شود و با کمک گرفتن از تکنولوژی و با راه‌اندازی اپلیکیشن‌های اختصاصی، روشی بسیار جذاب و خلاقانه برای استفاده از خودروهای فروش نرفته‌شان خلق کردند.
این مطلب در تاریخ ۲۹ مهر ۱۳۹۸ در روزنامه هفت صبح منتشر شده است که می‌توانید با کلیک بر روی اینجا آن‌را در سایت هفت صبح مشاهده کنید.
روش مورد نظر، ساخت اپلیکیشن اجاره خودرو به صورت دقیقه‌ای است.
به این صورت که این دو کمپانی، خودروهای مختلف ساخت خودشان را در جای‌جای شهر پارک کردند، و این امکان را برای مسافرین فراهم آوردند که به‌وسیله یک اپلیکیشن، خودرو را از نقطه‌ای از شهر بردارند و با رسیدن به مقصد، در یک مکان مناسب پارک کنند و هزینه این مسیر را پرداخت کنند. یعنی شما قادر خواهید بود یک خودروی مرسدس را برای ۱۵ دقیقه با اجاره دقیقه‌ای ۴۱ سنت، در اختیار داشته باشید و با رسیدن به مقصد، فقط خودرو را پارک کرده، پایان سفر را انتخاب و هزینه را پرداخت کنید. جالب اینکه تمامی خودروهایی که مرسدس و بامو در این ناوگان قرار داده‌اند، مدل‌های جدید این شرکت‌ها هستند که مسافر می‌تواند به بهانه یک سفر کوتاه، لذت استفاده از آنها را هم بچشد! چه تبلیغی می‌توانست بهتر از این یک مسافر را به خرید یکی از همان خودروها ترغیب کند؟
درب همه خودروها به‌وسیله اپلیکیشن و با انتخاب شما از روی اپلیکیشن، باز می‌شود و خودروها بدون نیاز به کلید، روشن می‌شوند.
کسی که اقدام به پرکردن باک بنزین کند، بابت این وقتی که صرف کرده، دقایقی سفر رایگان دریافت می‌کند، و برای پرداخت هزینه بنزین هم از کارتی که داخل خودرو قرار دارد استفاده می‌کند. تنها نکاتی که مسافر باید مراقبشان باشد، پارک کردن در محل مجاز و سلامت خودروست، چراکه در صورت تصادف یا جریمه شدن خودرو، مسافر ملزم به جبران خسارت خواهد بود، که البته برای مورد تصادف، می‌توان هر سفر را با هزینه اندکی بیمه کرد تا با خیال راحت‌تری از خودرو استفاده کنیم.
زمانی که با این سیستم در آلمان آشنا شدم، اولین تصویری که به خاطرم آمد، تصویر پارکینگ‌های سرشار از خودرو ایران‌خودرو و سایپا بود که در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده بودند. آیا قرار دادن خودروهایی مثل پراید، تیبا یا سمندی که سال قبل تولید شده‌اند و هنوز به فروش نرسیده‌اند، در شبکه‌ای اینچنینی برای استفاده در شهرهای بزرگ ایران، نمی‌توانست به این خودروساز‌های داخلی در ساخت یک روش دیگر برای درآمدزایی کمک کند؟ برای شهری مثل تهران، با این حجم از ترافیک و مشکل پیدا کردن جای پارک، اپلیکیشنی همانند این اپلیکیشن نمی‌توانست راهبردی باشد؟
برای راه‌اندازی چنین سیستمی، نیاز به زیرساخت‌های مختلفی هست که هنوز در ایران وجود ندارد، اما اگر عزم جدی در خودروسازان بزرگ کشور برای راه‌اندازی چنین سیستم‌هایی وجود داشته باشد، بقیه ارگان‌ها هم قدم‌های لازم در جهت رفع کمبود‌های زیرساختی را برمی‌دارند. شاید اکنون که این مقاله را می‌خوانید، داشتن چنین سیستمی در ایران به نظر خیلی دور از ذهن بیاید، اما کافیست خودتان را در سال ۹۲ و قبل از شروع فعالیت تاکسی‌های اینترنتی در ایران تصور کنید، آن زمان هم همین‌قدر دور از ذهن بود که پیر و جوان در ایران به‌وسیله اپلیکیشن تاکسی سفارش دهند!
برای مطالعه مطلب در نسخه pdf روزنامه، روی عکس کلیک کنید
